متن مقدمه مقاله:
فهرست مقاله:
شناسنامه پادکست:
- نام پادکست: چنل بی
- گوینده: علی بندری
- موضوع: ماجراهای واقعی
- نوع: مونولوگ
- تاریخ شروع: ۱۳۹۴
- تعداد قسمتها: ۱۰۰ قسمت
- مدت زمان هر قسمت: میانگین ۴۵ دقیقه (!!)
- تولیدکننده: استودیو چنل بی
- لینک وبسایت: channelbpodcast.com
- تعداد دنبالکننده «کست باکس»: ۱,۰۶۵,۷۷۲
- تعداد پخششدن «کست باکس»: ۳۰,۵۴۸,۳۱۳
- تعداد دنبالکننده «ساند کلود»: ۴۳,۲۰۰
* بهروزرسانی آمار تا «اسفند ۱۴۰۳» میباشد.
خلاصه روایت:
داستان در بستر کشور نروژ اتفاق می افتد که به نقل راوی، جامعهای همگن، برابر و عاری از تنش های اجتماعی دارد. حالا در این محیط، مردی ۳۲ ساله به نام آندریاس برِویک صبح از خواب بلند می شود، یک ون مسلح به مواد منفجره را سوار می شود و آن را در مرکز شهر اسلو منفجر می کند و سپس در جزیره خارج از شهر، با اسلحه دستی به سمت مردم جزیره تیراندازی می کند. حاصل این دو عملیات، ۷۷ نفر کشته است! مشخص می شود که او، یک مانیفست (ساختار عقاید) ۱۵۰۰ صفحه ای از خود برای مخاطبینش، ایمیل کرده و یک ویدیو ۱۲ دقیقه ای هم در یوتیوب به اشتراک گذاشته و هدفش از این عملیات را، بیداری جامعه اروپا نسبت به جنگ فرهنگی با مسلمانان عنوان کرده است. او ۱۰ هفته دادگاه می گذراند و سلامت روانی اش توسط مسئولین امر تایید می شود. برِویک به ۲ سال زندان قابل افزایش محکوم می شود، اما آنچه قضیه را عجیب تر می کند این موارد است: قاتل در جزیره و در حال بازجویی، با آرامش درخواست پانسمان و دارو برای خراش دستش می کند. (دستی که در طی تیراندازی به مردم زخمی شده.) ۲. قاتل در حال عکس گرفتن پلیس ها، مثل یک بچه فیگور می گیرد. ۳. قاتل در طول سپری شدن محکومیت زندان، به تاخیر در ارتقا کنسول PS2 سلولش به PS3 و ارگونومیک نبودن قلمش که انگشتش را هنگام نوشتن آزار می دهد اعتراض کرده است! حالا سوال اصلی این است: چطور یک انسان، این گونه تبدیل به قاتلی می شود که فقط خودش برایش مهمّ است و زندگی دیگران برایش ذره ای اهمیت ندارد؟!
نقاط مثبت
نقطهقوتهای داستانی اثر
نقاط منفی
نقطهضعفهای داستانی اثر
- سوژه گزارش و تضادّ بستر فرهنگی و اتفاق، عالی بود.
- عینی کردن گزارش با بیان مصادیق (مثلاً عناوین اعتراض در زندان) به تصویری شدن متن کمک کرد.
- گویندگی متن ضعیف است. (البته به عنوان کار اول طبیعی هست.)
- ریتم اجرا و روایت کند است.
- پردازش و تصویرسازی، کمتر از گزارش واقعه است.
- نتیجه علمی متن، مبتنی بر علوم عمیق انسان شناختی نیست و بیشتر سلیقه و برداشت راوی و محقّق است.
جمعبندی:
سوژه و روایت، در مجموع کار رسانه ای قابل قبولی ساختند؛ اما برای قضاوت دقیق و علمی در مورد چرایی افعال شخصیت اصلی، نیاز به تتبع و دقت در مبانی عمیق انسانشناسی و بهره گیری از ظرفیت گسترده علوم دینی است که طبیعتاً محقّق نیویورکر به این مهمّ نپرداخته است!
کامنت :



خلاصه روایت:
داستان در بستر کشور نروژ اتفاق می افتد که به نقل راوی، جامعهای همگن، برابر و عاری از تنش های اجتماعی دارد. حالا در این محیط، مردی ۳۲ ساله به نام آندریاس برِویک صبح از خواب بلند می شود، یک ون مسلح به مواد منفجره را سوار می شود و آن را در مرکز شهر اسلو منفجر می کند و سپس در جزیره خارج از شهر، با اسلحه دستی به سمت مردم جزیره تیراندازی می کند. حاصل این دو عملیات، ۷۷ نفر کشته است! مشخص می شود که او، یک مانیفست (ساختار عقاید) ۱۵۰۰ صفحه ای از خود برای مخاطبینش، ایمیل کرده و یک ویدیو ۱۲ دقیقه ای هم در یوتیوب به اشتراک گذاشته و هدفش از این عملیات را، بیداری جامعه اروپا نسبت به جنگ فرهنگی با مسلمانان عنوان کرده است. او ۱۰ هفته دادگاه می گذراند و سلامت روانی اش توسط مسئولین امر تایید می شود. برِویک به ۲ سال زندان قابل افزایش محکوم می شود، اما آنچه قضیه را عجیب تر می کند این موارد است: قاتل در جزیره و در حال بازجویی، با آرامش درخواست پانسمان و دارو برای خراش دستش می کند. (دستی که در طی تیراندازی به مردم زخمی شده.) ۲. قاتل در حال عکس گرفتن پلیس ها، مثل یک بچه فیگور می گیرد. ۳. قاتل در طول سپری شدن محکومیت زندان، به تاخیر در ارتقا کنسول PS2 سلولش به PS3 و ارگونومیک نبودن قلمش که انگشتش را هنگام نوشتن آزار می دهد اعتراض کرده است! حالا سوال اصلی این است: چطور یک انسان، این گونه تبدیل به قاتلی می شود که فقط خودش برایش مهمّ است و زندگی دیگران برایش ذره ای اهمیت ندارد؟!
نقاط مثبت
نقطهقوتهای داستانی اثر
نقاط منفی
نقطهضعفهای داستانی اثر
- سوژه گزارش و تضادّ بستر فرهنگی و اتفاق، عالی بود.
- عینی کردن گزارش با بیان مصادیق (مثلاً عناوین اعتراض در زندان) به تصویری شدن متن کمک کرد.
- گویندگی متن ضعیف است. (البته به عنوان کار اول طبیعی هست.)
- ریتم اجرا و روایت کند است.
- پردازش و تصویرسازی، کمتر از گزارش واقعه است.
- نتیجه علمی متن، مبتنی بر علوم عمیق انسان شناختی نیست و بیشتر سلیقه و برداشت راوی و محقّق است.
جمعبندی:
سوژه و روایت، در مجموع کار رسانه ای قابل قبولی ساختند؛ اما برای قضاوت دقیق و علمی در مورد چرایی افعال شخصیت اصلی، نیاز به تتبع و دقت در مبانی عمیق انسانشناسی و بهره گیری از ظرفیت گسترده علوم دینی است که طبیعتاً محقّق نیویورکر به این مهمّ نپرداخته است!
کامنت :


